Eerst verslag uit Canada!

Hejhej allemaal,

Mijn eerste verslag uit Toronto, Canada! Wat een nieuw spannend avontuur is weer begonnen en dat wil ik graag met jullie delen, vandaar dat ik ga proberen deze blog goed bij te houden. Proberen betekent niet dat ik iets beloof dus als jullie vinden dat je te weinig hoort uit Canada vraag er gewoon na, ik ben altijd wel in voor een praatje!

De vlucht verliep gelukkig goed, we hadden weinig turbulentie, leuke films aan boord en hebben zelfs wat kunnen slapen. Bij de douane mocht Christel, mijn medestudente, meteen doorlopen maar ik moest naar een andere balie een “extra” verantwoording afleggen. Joa, de douane vond dus niet dat ik zo schattig uitzie dat ik meteen mocht doorlopen. Gelukkig bleek het allemaal geen probleem en kreeg ik uiteindelijk toch ook een stempel. Het hostel was ook snel gevonden, maar het schouwen van de koffers door de sneeuw was een probleem. Ik weet dat ze over Canadezen zeggen dat ze aardig zijn en dat werd meteen bewezen. Allemaal mensen die te hulp sprongen en vroegen of ze mee moesten slepen. Eenmaal in het hostel hebben we een hele route uitgestippeld van de kamers die we de dag later gingen bezoeken. Ik was super moe en wilde meteen na bed, maar om de jetlag zo klein mogelijk te maken was het slim om lang wakker te blijven. En het heeft gewerkt hoor, ik heb eigenlijk niets gemerkt van de jetlag, super fijn dus. Vrijdag de hele dag door de stad gerend van de ene naar de andere kamer, maar in plaats van dat het beter werd leek het of de kamers alleen maar slechter werden. Toen we terug in het hostel waren konden we wel huilen en waren echt bang dat we niets ging vinden. Op zaterdag nogmaals als gekke door de stad gerend en toen hadden we opeens drie opties die een moeilijke keuze maakte. Eigenlijk waren deze twee dagen een goede test van “onze relatie”. Voor ik naar Canada kwam kende ik Christel niet echt, van school maar daar buiten niet. Dit maakte het allemaal wel spannend hoor. Hoe gaat dat met samenwerken, samen wonen ectect. Maar door uitgehongerd van kamer naar kamer te rennen onder een enorme tijdsdruk maakt wel dat je snel iemand leert kennen. Eigenlijk ging het super dus je zou kunnen zeggen dat we het kruispunt bij Luik zijn doorgekomen zonder tomtom of kaart :)
Maar toen kwam het dilemma van een kamer kiezen, voor de mensen die mij een beetje kennen die weten dat iets kiezen voor mij een hel is. Ik blijf wikken en wegen en ben bang dat ik nooit de juiste keuze kan maken. Samen met Christel hebben we toen alle voors en tegens zitten opschrijven en er nog eens een nachtje over geslapen. De keuze is gevallen op een gedeelde kamer met een badkamer voor Christel en mij, in het centrum, 20 minuten lopen van stage en sportfaciliteiten zoals een zwembad in de kelder. We moeten het huis eigenlijk delen met drie andere studenten, maar die zijn er nog niet dus we hebben nu het hele huis lekker voor onszelf. Het klinkt allemaal niet echt studentenachtig en dat is het ook niet, maar het is wel heerlijk om na een dag werken even te zwemmen. Ik heb mijn badpak al vaker aangehad hier dan in mijn halve jaar in Zweden :p

Na de zware bevalling en relatie test die het kamer zoeken bleek te zijn konden we zondag eigenlijk “onze” kamer in. We hebben wat dingetjes uitgepakt, super bowl gekeken, gekookt en uitgeput ons bed in gerold. Voor we gingen slapen zeiden we tegen elkaar dat een extra dagje vrij om te settelen wel lekker zou zijn en ja hoor, de wonderen zijn de wereld echt nog niet uit, op maandag hadden we een sneeuwdag. Van zondag op maandag was zoveel sneeuw gevallen dat het voor onze begeleidster niet mogelijk was om naar stage te komen dus we hadden vrij. De eerste sneeuwdag van mijn leven en ik heb er ontzettend van genoten! Samen met Christel ons door de sneeuw gewaagd en de stad wat lopen verkennen. Toronto is de financiële hoofdstad van Canada en dat is te zien, veel mensen in pak en super gehaast. Ik weet ook niet zo goed wat ik vind van de stad. Het is geen echte mooie stad, maar wel zeer multicultureel en duidelijk een metropool. Ik denk dat ik de stad ook nog meer moet leren kennen voor ik echt kan zeggen wat ik ervan vindt, maar dat de mensen hier zo aardig zijn is onvoorstelbaar!

Toen we dinsdag eenmaal moesten beginnen op onze onderzoekplek waren er toch wat zenuwen. Wat konden we verwachten, wat voor een plek was het nu echt, wat moesten we doen, wat zou onze indruk op hun worden ectect. Gelukkig verdwenen die zenuwen snel toen we eenmaal op de plek waren. We werden hartelijk ontvangen en hebben een goede introductie gehad, daarna zijn we in de stad gaan lunchen en de rest van de dag hebben we al hard gewerkt aan ons onderzoek. Het begint steeds meer vorm te krijgen, steeds meer te leven en ik krijg er steeds meer vertrouwen in. Ook de samenwerking tussen mij en Christel gaat super, we voelen elkaar goed aan, kunnen goed discussiëren over wat we aan het doen zijn en zijn beide personen die het onderste uit de kan willen halen. Eigenlijk is het de rest van de week ongeveer hetzelfde gegaan. We zijn met allemaal mensen in gesprek te gaan om de organisatie goed te leren kennen, een goede probleemanalyse te kunnen maken en hebben zelfs onze eerste interviews al gedaan. Dit liep gelukkig vloeiend en heeft ons al veel bruikbare informatie opgeleverd.

En toen was opeens de eerste week al om…. De tijd gaat echt ongelofelijk snel. Ergens lijkt het of ik hier al veel langer ben, ik Christel al veel langer ken, al jaren rondloop in de organisatie en de kamer is al thuis. Dit niet op een sleurvorm manier, maar meer een gesettelde vorm. Ik voel me hier al thuis en op mijn gemak. Kort samengevat het gaat dus goed hier :)

Dit weekend hebben we nog wat spulletjes gehaald om onze kamer wat leuker in te richten (zie foto’s onderaan) en verder hebben we weer veel sneeuw gehad. Een reden om lekker te relaxen op de bank met romantische films en heerlijk ijs, want het was nog niet koud genoeg. Over koud gesproken als iemand in Nederland nog eens durft te zeggen dat het koud is dan is hij/zij zeker nog nooit in Canada geweest! Hier is het koud in Nederland is het fris :p We hebben hier iedere dag ongeveer -10, wat betekent een gevoelstemperatuur van -25, warm aankleden dus.

Dit was het denk ik allemaal wel voor de eerste week. Er is nog genoeg leuks te doen/verkennen in deze stad en ik ga jullie proberen zoveel mogelijk op de hoogte te houden!

Dikke knuffel,

Emma