Een bericht?

Hejhej allemaal,

Ik zie de gefronste wenkbrauwen en hoor jullie bijna denken, he een berichtje op de blog hoezo dat? Nou, ik ben weer in Göteborg en vond dat zeker de moeite waard om weer een blog te schrijven. Ik ben weer terug in Göteborg. Samen met Akke en Yvette ga ik hier (op 7 hoog) Nieuw Jaar vieren. Zeg nu zelf, waar kun je beter een jaar Zweden afsluiten dan in Zweden zelf met de geweldige vriendinnen die je daar hebt leren kennen?

Donderdagavond ben ik vertrokken richting Brussel, met de geweldig chauffeur Rutger, die het maar moeilijk had met vier bijrijders. Hier heb ik samen met mijn familie op het uitgestorven vliegveld wat gegeten en toen kon het avontuur echt beginnen. Op het vliegveld waren allemaal vluchten naar tropische en lekker warme bestemmingen en ik stapte op het vliegtuig naar de kou. Ik vond de vlucht nog redelijk druk, maar had lekker toch een plek bij het raampje. We hebben niet zo hoog gevlogen, waardoor lichten van steden de hele tijd zichtbaar waren en door de kerstverlichting denk ik nog mooier uitzag dan normaal. Tijdens het inzetten van de landing vertelde de piloot dat het buiten -9 was. Ja hoor dacht ik, ik ga lekker na de kou in plaats van naar tropische warmte. Misschien al een goede training voor Canada? Voor de mensen die het nog niet weten, ik vertrek 29 januari samen met Christel van Meijel, één medestudenten van Social Work, naar Toronto Canada om onze scriptie te schrijven. Houdt dit blog dan maar weer goed in de gaten, want daar ga ik zeker berichten opzetten.

Maar even terug naar mijn landing, ik stapte uit het vliegtuig en werd nerveus. Fredrik, mijn “oude” huisgenoot, zou me komen halen op het vliegveld maar wat als…. Ik ben er zo goed in om daar over na te denken, om gek van te worden (als ik dat al niet ben :p). Wachten op de band met bagage heeft nog nooit zo lang geleken! Eenmaal door de deuren en het zien van Fredrik maakte me rustiger, hij was er in ieder geval. Er werd wat onhandig geknuffeld, omdat we beide denk ik niet goed wisten wat we moesten doen. Het voelde ook zo vreemd en onwerkelijk! In de bus naar de stad brak het ijs en hebben we allemaal onzin zitten vertellen. Het voelde zo goed, vertrouwd en net zoals ik schreef in mijn laatste blog over terug zijn in Bunde voelde het in Göteborg of ik nooit was weg geweest. We stapte uit de bus en ik moest echt even tegen mezelf zeggen dat ik terug was. Ik geloof niet dat ik kan uitleggen hoe vreemd dat is.

Toen ik de volgende ochtend wakker werd duurde het even tot het tot me doordrong waar ik was. Ik heb echt even twee dagen vakantie gehad en helemaal niets gedaan, behalve met Fredrik door de stad gelopen, die mooi uitziet met overal sneeuw en lichtjes. Het is zo leuk om weer Zweeds te horen en allemaal bekende plekken te zien. Ik zou jullie graag meeslepen naar hier en alles laten zien! Toch roept alles ook veel vragen en gedachtes op die ik nog niet allemaal heb kunnen plaatsen. Misschien iets om met een warme kop chocomelk over te stoeien? :)

Fredrik is vertrokken op vakantie wat maakte dat ik twee dagen tijd voor mezelf had om, helaas, achterstallig schoolwerk in te halen. Gelukkig was er ook tijd voor leuke dingen, zo heb ik bijvoorbeeld ook afgesproken met Johan en gezellig met hem bij geklets.

Vanavond komt Yvette en morgenvroeg Akke en daar kijk ik ongelofelijk naar uit! We gaan deze stad weer eens goed op zijn kop zetten :) Dit ga niet in een bericht beschrijven, als jullie de avonturen van de drie musketiers willen horen dan klets ik jullie graag de oren van jullie hoofden!

Wat ik ook met deze blog wil zeggen is dat ik ontzettend blij ben met jullie! Met alle geweldige mensen om me heen, die me steunen, voor me klaarstaan en zorgen voor gezelligheid! Dankjulliewel!!

Ik wens iedereen een geweldige Nieuw Jaar en al het beste voor 2015 toe!!

Tot snel! Hej då, puss och kram,

Emma

p.s foto's volgen later!